به گزارش مشرق، نشریه صهیونیستی «جروزالم‌پست» روز شنبه در گزارشی با عنوان «ایران پیروز سوریه است»، نوشته است که در منطقه دو اردوگاه در حال فعالیت هستند؛ یکی به رهبری ایران که به صورتی «متحد بر اساس منافع ضروری» عمل می‌کند و دیگری متشکل از مخالفان ایران که ناهماهنگ و آشفته است.
«جاناتان اسپایر» نویسنده این مطلب با اشاره به سفر هفته گذشته «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به سوچی روسیه برای دیدار با «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور این کشور، نوشته است که تل‌آویو از توافق آتش‌بس صورت‌گرفته میان روسیه و آمریکا نگران است و آن را برای ممانعت از حضور ایران در نزدیکی جولان ناکافی می‌داند.
به نوشته اسپایر، به نظر می‌رسد سفر تیم امنیتی اسرائیل به واشنگتن هم که بعد از سفر نتانیاهو صورت گرفت و هدف آن گرفتن تضمین‌های امنیتی از آمریکا بود، «ناکام» بوده است.
آغاز عملیات آزادسازی شهر «تلعفر» عراق با مشارکت نیروهای «حشد الشعبی»، مخالفت ایران و کشورهای قدرتمند با همه‌پرسی استقلال کردستان عراق، سفر اخیر سردار «محمد حسین باقری» رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ایران به ترکیه، سفرهای منطقه «مقتدی صدر» روحانی شیعی و برجسته شدن نقش مصر در مذاکره برای آتش‌بس در قوطه شرقی و حمص، از جمله تحولات اخیر است که نویسنده مطلب به آن‌ها اشاره کرده است.
وی نوشته است: «خوب، معنی همه این تحولات دیپلماتیک و نظامی چیست؟ با نگاهی به الگوی رخدادها، بلافاصله می‌توان دریافت که تنها فعالیت‌های یک بازیگر مبتنی بر یک الگوی متحد است. آن بازیگر ایران است.»
این یادداشت می‌افزاید: «حمایت از شبه نظامیان شیعه به عنوان نیروهای سیاسی و نظامی، مخالفت با استقلال کردها، تلاش همه‌جانبه برای استقرار نیرو در مرز با اسرائیل، تلاش برای دور کردن ترکیه از غرب و جذب این کشور به سمت خود؛ در همه این‌ها، ایران خط مشی و راهبردی جامع و منجسم را دنبال کرده است.»
اسپایر در ادامه نوشته است: «این راهبرد تفاوتی میان عراق، سوریه و لبنان قائل نمی‌شود و هر سه این مناطق را به عنوان یک منطقه نبرد کلی در نظر می‌گیرد. تمام متحدان و امکانات در خدمت پیشبرد پروژه به حداکثر رسانی عمق جغرافیایی و سیاسی ایران و تقویت توان نظامی در این محدوده است.»
نویسنده با بیان اینکه نباید روسیه را به عنوان یک «متحد راهبردی» در نظر گرفت، در مورد آمریکا هم نوشته است که به نظر می‌رسد واشنگتن هیچ راهبرد مشخصی برای مهار نیروهای مورد حمایت ایران در شرق سوریه ندارد. به ادعای اسپایر، این مسئله به این نیروها فضا و امکان پیشروی بیش از پیش را می‌دهد.
نبود یک جبهه قدرتمند «سنی» از دیگر مواردی است که به نوشته جروزالم پست فضا را برای قدرت گرفتن ایران در منطقه هموار کرده است. به نوشته اسپایر، در حال حاضر قطر، ترکیه و حماس که همگی حامی اسلام سیاسی هستند به سمت ایران گرایش پیدا کرده‌اند و در مقابل جبهه متشکل از عربستان، مصر، امارات و اردن هماهنگی لازم برای مقابله با جبهه ایران را ندارد.
نویسنده با بیان اینکه این کشورها در مجموع «جمعیت و ثروت» بیشتری از ایران دارند، اما «از نبود یک ظرفیت سازمانی همگراکننده مانند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی رنج برده و از اشتراک ایدئولوژیکی که گروه تحت رهبری ایران از آن برخوردار است، بی‌بهره است.»
وی در ادامه نوشته است: «نیروهایی را که در این مقاله به آن‌ها اشاره شد را به یاد بیاورید: اسرائیل، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، دولت منطقه کردستان [عراق]، مصر، نیروهای شبه نظامی کرد در ترکیه و ایران و به آن‌ها اردن، باقی‌مانده‌های غیرافراطی شورشیان سوریه را هم برای تکمیل تصویر به آن‌ها اضافه کنید. این‌ها عناصر مرکزی هستند که هریک در جبهه مربوط به خود، در برابر پیشروی ایران در خاورمیانه ایستاده‌اند.»
در پایان این یادداشت آمده است: «بین این‌ها اختلافات، مناقشات و در مواردی رقابت‌های شدید وجود دارد. همه چیز تا حد زیادی به ایجاد خطوط ارتباطی و همکاری در این اردوگاه بستگی دارد. رقابت بین این دو گروه در محیط عراق و سوریه، مناقشه راهبردی مرکزی خاورمیانه امروز است.»
